1-) Gebelik

Gebeliğin son 90 günü yapılacak besleme çok önemlidir. Bu aşamada kaba yem miktarı azaltılıp (ot, saman vs.); kesif yem miktarı (yulaf, mısır, küspe vs.) arttırılmalıdır.

Koyunlar geleneksel olarak yünü, derisi, sütü ve etinden yararlanilan verim yönleri çok çesitli gevis getiren hayvanlardir. Antarktika haricinde dünyanin tüm alanlarinda yasama kabiliyeti gösteren bu hayvanlar çayir, kök, yumru, çali, dikenli bitkiler ve bitki hayatinin ilkel formlarina varana kadar her türlü organik maddeyi tüketebilirler. Hareketli dudaklari, sivri çeneleri, uzun ve güçlü dilleri sayesinde esi bulunmaz mera hayvanlaridir. Keskin ve zirhla kapli disleri sayesinde bitkilerin sert gövde ve köklerini bile ögütürler, sindirirler. Bu anatomik özellikleri sayesinde zayif meralari sigirlara oranla daha iyi degerlendirirler.

2-) Enerji İhtiyacı

9. ay : Yaşama payı enerji ihtiyacı x 1.11
10. ay : Yaşama payı enerji ihtiyacı x 1.13
11. ay : Yaşama payı enerji ihtiyacı x 1.20
* Yaşama payı enerji ihtiyacı: Hayvanın hayatını sürdürebilmesi için gerekli, en düşük enerji ihtiyacı.
* Laktasyon: Ortalama 5 ay sürer. İhtiyaç, yaşama payı enerji ihtiyacı+ 792 kCal'dir. Günlük süt verimi 10-20 kg. arası değişir. Hayvanın süt verdiği dönem.

3-) Su ihtiyacı

Normal bir atın günlük su ihtiyacı 19-45 litredir.

Tayların doğum ağırlığına etki eden genetik ve çevresel faktörler şunlardır:

1- Atın ırkı
2- Kısrağın (ananın) beden yapısı
3- Aygırın (babanın) beden yapısı
4- Tayın cinsiyeti
5- Kısrağın yaşı
6- Gebelik süresi
7- Kısrağın beslenmesi

Taylık dönemi 3'e ayrılır:

1- Süt tayı
2- Bir yaşlı tay
3- İki yaşlı
4- Üç yaşlı

SÜT TAYI

Tay, doğumdan sonra ilk 24 saat ağırlığının 1/10'u kadar ağız sütü içer.
Ağız sütü: Doğumdan sonra memeden akan, bağışıklık maddelerince çok zengin ve yavrunun yaşaması için çok önemli süt (bu süt doğumdan itibaren 3 gün boyunca salgılanır. İçerisindeki bağışıklık maddeleri gitgide azalır.)
Tayın ilk dönemki bakımında en önemli konular (eğer başka kaynaktan süt verme mecburiyeti varsa) sütün vücut sıcaklığında olması ve tayın yalnız bırakılmamasıdır.(Anası ölmüş taylarda önemli)
Taylar 12 aylıkken ergin yaş ağırlığının %75 'ine ve ergin yaş sırt (cidago) yüksekliğinin %90 'ına ulaşırlar.Bu sebeple iyi beslenmelidirler. 4 'üncü haftadan sonra ananın sütü yetmemeye başlar. Bu aşamada tay büyütme yemleri verilmelidir.
Yulaf tek başına verildiğinde kavuzlu olduğu için midede topaklaşmaz. Süt döneminde taylar için yulaf tek başına önerilmez. İçeriğinde protein ve mineral madde eksiktir. 2 aydan fazla yonca verilirse böbrek taşı yapabilir. Ayrıca yonca atların %2-3 'ünde alerji yapar.